Historia musicalu Archiwum

  • Historia musicalu cz. I

    historia musicalu

    Zastanawialiście się kiedyś, skąd wziął się musical? Teatr i muzyka istniały w życiu ludzi od starożytności. Kiedy jednak stwierdzono, że można to połączyć w spójną całość? Zapraszam na pierwszy artykuł z cyklu Historia musicalu – dzisiaj o jego amerykańskich korzeniach.

    Broadway

    Gdzie się zaczęło? Ameryka chyba nie będzie dla nikogo zaskoczeniem, bo to właśnie Broadway jest kolebką musicalu. Zanim jednak pojawił się ten gatunek, na scenie mogliśmy zobaczyć wiele innych spektakli, które w różnym stopniu krążyły wokół muzyki. Co to było? Burleska, extravaganza, minstrel-show, wodewil, operetka i komedia muzyczna. Wybór duży, ale czy cokolwiek było godne uwagi?

    Burleska

    Burleska była trawestacją, czasem nawet parodią, słynnych sztuk teatralnych i ich wykonawców. Zawierała piosenki, pantomimy, humorystyczne dialogi, a nawet striptiz. Jedną z wczesnych była trawestacja Hamleta1828 roku i Mosquita1838 (czyli jesteśmy niemal sto lat przed premierą pierwszego musicalu). Z biegiem lat gatunek wzbogacono o elementy satyry społecznej i obyczajowej. W 1891 roku wystawiono A trip to Chinatown. W spektaklu można było zobaczyć wiele zabawnych sytuacji z realiów amerykańskich, choć akcja była jeszcze dość luźno powiązana.

    Extravaganza

    Extravaganza była z kolei wielkim widowiskiem muzycznym, wzbogaconym o atrakcje rewiowo-cyrkowe. Przygotowywano ją z wielkim rozmachem – tłumy aktorów i tancerzy, dzikie zwierzęta, niezwykłe efekty (jak wiejący na scenie huragan). Do tego wątła, melodramatyczna akcja, dużo ckliwości i trywialności. Klasyczną ekstravaganzą jest The Black Crook1866 (czyli nadal znajdujemy się w XIX wieku). Jak twierdzi A. Marianowicz „to z tego źródła wywodzi się to wszystko, co liche i efekciarskie w amerykańskim musicalu”.

    Minstrel-show

    Minstrel-show to widowisko, na które składały się murzyńskie piosenki i tańce, przerywane przekomarzaniem się wykonawców, zawsze jednakowo ubranych: pasiaste koszule, białe spodnie i niebieskie fraki. To był właśnie znak rozpoznawczy tej formy: ubiór i poczernione twarze, ponieważ wykonywali go biali aktorzy. Minstrele rozpoczęły się w 1843 roku i miały swoją ustaloną formę. Część pierwsza to popis zespołu siedzącego na scenie, z konferansjerem pośrodku i jego dwoma pomocnikami po bokach. Konferansjer przekomarzał się z wykonawcami, a jego pomocnicy między sobą. Czasami pojawiały się solówki lub śpiewy chóralne. Część druga była swobodną rewią, a trzecia burleską. Co ciekawe, ludowe piosenki minstreli uważane są za jeden z elementów, na bazie których powstał jazz.

    Vaudeville

    Nie był tym samym, co nasz rodzimy wodewil. Stanowił rodzaj francuskiego variété, ewentualnie angielskiego music-hallu. Było to widowisko, które składało się z niepowiązanych, przypadkowych partii wokalnych, tanecznych, akrobatycznych i mało wybrednej błazenady. Pionierem był Tony Pastor, który pojawił się na Broadwayu w 1876 roku. Czytaj dalej…

Close